Uğur Ayman - Nafile
“Olmuyor zorlasam da çatlıyor bu sabrım
Sorma sakın nasıl hala ayaktayım
Savaştayım kayıplarım ağır biraz bağır
İnsan sağır olmuş ruhum dolaşmaktayım
Bu kimsesiz Cihan da hiç kimsenin
Ki bilmem neyin nesiyim bir objeyim ve zor biriyim
Yok bir şeklim affedin bana inandığım inanmadı
Savaştığım savaşmadı alıştığım alışmadı yakıştığım yakışmadı
*** böyle aşkı inan işte bende böyle şaştım
soğuktum buruk bir kıştım sıkılmış tıkış tıkıştım
Bahardım kıpır kıpırdım çocuktum cıvıl cıvıldım
İnsanım yalanım yaşarım yanarım
Hangi ömür uzun tanrım
Sorun bizde belki kıymet bilmek
Hep istemek sistem böyle *** öyle iğrenç
Öyle beklemek ve yine baştan kaybetmek
Yanarım ben halime gidiyorum yine dur diye
Bırak zaman artık kalbime iyi gelmez nafile
Cennet elde saklı bir bukle
Menekşe Yasemin hep istedim
İstedim ki istemeyeyim istemeyi
Gizledim yaşarken ölmeyi
Bilmiyorum nasıl başardım kendimi bölmeyi
Yarın olmasın istedim bazen
Hiç bir dileğim olmadı olmadı madem
Ömrüm yarısı boş kalanı da matem
Nerede saklı derdime çarem
Hep hüsran gene yalnızlık var
bize benze umutlar
Hani nerede bulutlar ve bulurlar seni
Yanarım ben halime gidiyorum yine dur diye
Bırak zaman artık kalbime iyi gelmez nafile”