"Deprem Gürdal – Nöbet"
Yasaktı sanki aşkın bana
Utanır oldum sana bakmaya
Konuşsa dilim neler söyler sana
Saplandı kaldı yokluğun bana.
Küçüldü sesim kızardı yüzüm
Dokunmaya yetmedi sana gücüm
Baharı sevdim kader bana güzüm
Gönül almaya yetmiyor sözüm.
Artık çok geç ama
Bir selam gönder bana
Gurur nedir hiç bilmedim.
Artık dönsen bana
Eller acımaz sana
Aşkın nöbeti tutan bilir,
Aşkın nöbeti tutan bilir.